Ακόμη και αν αυτές οι φάλαινες απέχουν 500 μέτρα μεταξύ τους, οι ενέργειές τους είναι συντονισμένες και οι κινήσεις τους συγχρονισμένες.

Ένα βυθοσκόπιο συλλέγει πληροφορίες σχετικά με τον πυθμένα και τα θηράματα σε αυτόν μέσω της ηχούς του ήχου που εκπέμπει.
Τα ίδια αυτά σήματα μπορούν να ακουστούν από τους γείτονες της Συμμαχίας*, οι οποίοι ακούνε προς την ίδια κατεύθυνση.
Αυτοί οι γείτονες εκπέμπουν επίσης έναν ήχο, ο οποίος παρέχει πρόσθετες πληροφορίες σε σχέση με αυτές που λαμβάνονται από το πρώτο άτομο.
Πρόκειται για μια ζωντανή ανταλλαγή.
Είναι επίσης νοητό ότι θα μπορούσαν να μεταδίδουν σήματα ο ένας στον άλλον, περιγράφοντας αυτό που αντιλαμβάνονται.
Θα μπορούσαν να ωφεληθούν από αυτό όσον αφορά την ποιότητα της αντίληψής τους για το περιβάλλον τους: το σύνολο των ηχώ των ήχων που εκπέμπονται από τα μέλη της Συμμαχίας θα υπερέβαινε την αντίληψη του καθενός ξεχωριστά.

Οι τρισδιάστατες αναπαραστάσεις που παρήγαγε η ομάδα του καθηγητή Hervé Glotin δείχνουν ότι, ακολουθώντας αυτές τις συμμαχίες, ορισμένες φάλαινες ακολουθούν βαθύτερες τροχιές σε βάθος περίπου -1700 m στα ανοικτά του Μονακό.
Στη συνέχεια σαρώνουν έναν μεγάλο όγκο νερού, συλλαμβάνοντας πιθανώς αρκετά καλαμάρια.

* Η συμμαχία είναι ένας δεσμός συνεργασίας που διατηρείται με την πάροδο του χρόνου μεταξύ συμμάχων.
Είναι γνωστό φαινόμενο στα μεγάλα αρπακτικά (π.χ. λιοντάρια και λύκοι).
Η πιο μελετημένη περίπτωση Συμμαχίας στα κητώδη είναι τα ζεύγη ή τριπλέτες ρινοδέλφινων (Tursiops Truncatus) που συνεργάζονται σε διαφορετικές εργασίες.
Μια συμμαχία είναι συχνά μεταξύ ατόμων της ίδιας οικογένειας.

Για τις φάλαινες σπέρματος, δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ στο παρελθόν μια κυνηγετική συμμαχία.