Ο Δρ Zoccola απέκτησε το διδακτορικό του το 1993 στις επιστήμες της ζωής (με ειδίκευση στην ανοσολογία) από το Πανεπιστήμιο της Νίκαιας – Sophia Antipolis και στη συνέχεια εργάστηκε στο νοσοκομείο της Νίκαιας.
Το πάθος του για τη θάλασσα και τις καταδύσεις τον οδήγησε φυσικά στη θαλάσσια βιολογία και την επιστήμη των κοραλλιογενών υφάλων.

Από το 2000, είναι ερευνητής στο Centre Scientifique de Monaco (CSM), ασχολούμενος με τη βιομεταλλοποίηση και τις συμβιώσεις.
Για πάνω από 20 χρόνια, συνδυάζει τη μοριακή βιολογία, τη βιοχημεία και την ανοσοχημεία για να κατανοήσει πώς ρυθμίζονται τα ιόντα κατά τη σκελετογένεση των κοραλλιών και το ρόλο της οργανικής μήτρας στη βιομεταλλοποίηση.
Καθώς η οξίνιση των ωκεανών μειώνει τους ρυθμούς ασβεστοποίησης των κοραλλιών των υφάλων, ο Didier Zoccola διεξάγει επίσης μηχανιστικές μελέτες για την οξίνιση των ωκεανών και τη βιομεταλλοποίηση.

Συμμετείχε στις αποστολές Tara Ocean (2010) και Tara Pacific (2017-2018), όπου ήταν επίσης συντονιστής (πτυχές ξενιστή/συμβίων).
Τώρα είναι συν-συντονιστής του Παγκόσμιου Συντηρητηρίου Κοραλλιών, μιας βιολογικής τράπεζας, μιας “Κιβωτού του Νώε” με είδη κοραλλιών, για την υποστήριξη δράσεων προστασίας, προσαρμογής και αποκατάστασης κατά των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους κοραλλιογενείς υφάλους.